Üç Nokta Şiiri - Fatih Erbaş

Bir andı, büsbütün dertlerin unutulduğu,
Sen gülüyordun, kör bulutlar dağılıyordu.
Ay gökte süzülürken çekimine tutulduğu,
Bir andı, yorgun hilal gülüşüne yayılıyordu.
İçimde bir şekerle gelen çocuk mutluluğu,
Bir andı, büsbütün dertlerin unutulduğu.

Artık her sabahım seninle şükredilesi,
Bana dönüş yolunu unutturdu ellerin.
Ellerindendir bilinen güzelliklerin cümlesi,
Ne bahtiyarım ki gönlüm ellerinde rehin.
Yıksa da beni hercai gecenin sillesi,
Artık her sabahım seninle şükredilesi.

Yıldızlar, hicabından karanlığa saklandı,
Her cümlemin sonuna koyduğum nokta,
Gözlerinin derininde yokluğa saplandı.
Harfler esir, heceler kayıp, kelimeler yokta,
Hepsi gözlerinin ışığıyla yeniden canlandı,
Yıldızlar, hicabından karanlığa saklandı.

Senle şöyle ılık iklimlerin kalbine yürüsek,
Nehir şırıltısı ve kuş sesleri eşliğinde.
Ay çiçeklerinin güneşe serenatını dinlesek,
Engin kırlara açılan bir kapının eşiğinde.
Ellerimizde renk renk kelebekleri eğlesek,
Senle şöyle ılık iklimlerin kalbine yürüsek,

27.03.2022 Kırıkkale