Kedi Kadar Dost Olsaydı İnsanlar

Bodrum'dayım yine...
Manzarası güzel
Hüznü bol,
Her köşesinde özlemin dolu evimde.

Balkonda oturuyorum,
Sana şiir yazıyorum.
Bir kedi sesi geldi bahçemden,
Önce usulca miyavv dedi,
Anladım, yalnızlığıma ortak olmak istedi.
Masamdan bahçeye bir kaç kraker attım,
Afiyetle yedi.
Sonra balkonuma çıkıp geldi,
Bir kaç tane daha istedi.
Paylaştım hepsini, tüylerini severek,
Dost oluverdik ansızın...
Sonra hiç ayrılmadı yanımdan,
Gece yarısına yakın, kucağımda uyuyuverdi.

Küçük bir ikramdı yaptığım, o kadar,
Oysa bu güne kadar dost bildiklerime
Ne ikramlarım olmuştu,
Şimdi ise çevrem bomboştu.
Bir kedi kadar olamadılar,
İşte bu yüzden sınıfta kaldı dostlar.
Küçük bir kedi kadar vefalı olsaydı insanlar,
Olmazdı aramızda şimdi, aşılmaz dağlar.
Olsun be gülüm, ne çıkar,
Benim de Nevince'm var...
kendisi küçücük,
Dostluğu dağlar kadar...

Sevgili şair dostum, yüreği güzel insan, Nevin Mengütay'a
ithaf olunur...
murat nail güney
16/10/2004 saat:24:00 Konacık / Bodrum