4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Gülmek varken hayatta,
Neden ağlar ki insan.
Coşup eğlenmek varken bu dünyada,
Neden hep kederlidir insan.
Tabi kimse anlamaz ağlayanın kederlinin halini,
Yapma etme der durur çok önemsermiş gibi.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta