Keder Şiiri - Ahmet Hakan Gözcü

Çektiğim bu kahır mı dünya mı beni reddeden
Yoksa ben mi dünyaya fazlaydım baştan beri
Hangi şiirde yazılmış benim bahtım
Hangi dizeye saklanmış bu kadar acı

Ey hayat dediğin susuz bir çöl
Ey umut dediğin çökmüş bir duvar
Ben her kum tanesinde yanmışım
Her taşın altında ezilmişim

Gözlerime baksa bir deli yağmur
Belki sel olur alır götürür gamı
Ama yok ey dost ama yok
Yağmur bile kıyamaz dokunmaya

Öyle bir keder bu anlatamam
Öyle bir yangın ki küle çevirmiş beni
Ve işte ey kalem ey kâğıt
Son kelamımı yazar gibi titrer elim

Artık anla ey dünya
Bu kalp sana ait değildi hiç
Karanlığın bağrında kaybolurum
Ve yalnızlığın en derin yerinde bulurum kendimi.