Toplumsal mutsuzluğun olduğu yerde
Bireysel mutluluk olamaz derler
Bizde toplumsal mutsuzluk hüküm sürer
Bireysel mutluluk başını alır gider.
Şöyle bir bakalım haberler ne der
Bireysel haber, toplumsal bombalı olur
Seni seviyorsam eğer
Başka kimseyi görmediğimdendir.
Sadece seni görüyorsam eğer,
Senden başkasını görmüyormuş gözlerim meğer
Bağları, bahçeleri, gülleri, çiçekleri,
Ağaçları, kuşları, karıncaları, böcekleri,
Bağışlayamam kendimi
Ne olur anne bağışla beni
Yanmış, kül olmuş eşyala duruyor yerde
Yıkık duvarlar, viranlaşan, köz olan evde
Yangın alevleri var yüreğimde,
Özlemin olmuş, tutuşuyor kalnimde,
Kim İstemezki
Öylesine karamsar bir tablo çizen
Öylesine sevgiye susayan
Öylesine İnsanlığı kokan
Birini kim kabul etmezki...
Ez û mela ji hev dûrin
Mela ji cemeetê ra baş dibêje
Belê ew bixwe na pêje
Gotina wî pir kûre
Bi cî anîna wan, jê dûre
Bölücü kimdir?
Memleketin birliğini isteyen midir?
Kardeşlik diye bağıran mıdır?
Barışa susayan, birliğe koşan
Eşitliği isteyen, yurdu için coşan
Özgürlükleri isteyen, demokrasiyi prensip edinen
Hani bazan durgun olur, insanın
Gönlünden hiç bir şey gelmiyor.
Ben de öyleyimdir bugün.
Gönlüm soğuk, sakin ve durgun
İsteklerimi hiç yapmak istemiyor
Elimden de bir şeycik gelmiyor
Sevgi dolu, umut dolu, aşk dolu,
Koşuyorsun geleceğe doğru
Güzel ve barışlı günleri yaratmak,
Çirkinliklerden güzelliği çıkarmak
Ereğindir, savaşsız ve aşkla yaşamak..
Ben dağların çoçuğuyum
Ovaların, yaylaların çiçeğiyim
Coşan nehirlerin çağlanayım
Deniz dalgaları arasındaki balık kızı
Artık kimse kesemez bu hızı..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!