sen
ruhuma
en güzel melodi oldun
yağmurun toprağa aşkı
ayçiçeğinin güneşe bakışı
dalganın kumsalı sarışı gibi
sokaklarımın çatısı oldun
kiremitleri kırık dökük
çıplaklığıma aba oldun
cepleri kopuk sökük
sen hiç bir şeyi
tam yapamaz mısın.
sen ki
yüreğimi alıp götürensin beraberinde
sen ki
ruhumu ayıransın can evinden ikiye
ben ki
burada kuru bir çiçekten farksız
yüreğinin kapısını aç
o kapıdan içeri
bütün bir evrenin
girip
yerleştiğini göreceksin
bir zaman önce
bir kelebek tanıdım
rengarenk
tıpkı sana benziyordu
dilerim
ömrü bir günle
sınırlı olan kaderi
İnsanlar aç susuz insanlar
insanlar çulsuz donsuz insanlar
onlara halil ibrahim sofraları
onlara torosların billur suyu
onlara şile bezi kumaşlar gerek...
ambarlar hububat doluyken
giderken
gülüşünü unutmuşsun duvarda
o gülüşün ki hala kulaklarımda.
giderken
kokunu unutmuşsun odada
o kokun ki hala burnumda.
gözlerimin sahillerinde
martılar uçurdum çığlık çığlığa
sen yoktun
dün vardın
bugün yok
yarın hiç olmayacaktın
hepimiz tutukluyuz aslında bedenimize
suçumuz
insan olmak
cezamız
yerçekimi kuvvetine uyum sağlamak
cezaevimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!