Tekel,Tekel işçisinin ekmek kapısı,
Özelleşince,bozuldu emeğin yapısı.
Uyandı emekçi attı üstünden pası,
Uyanışın sembolüdür Tekel işçileri.
Korkmadılar yılmadılar direndiler,
Ey benim hala inadına giden kardeşim,
Lütfen otur koltuğuna da yum gözlerini.
Varsa az beynin,ne olur birazcık düşün,
Film şeridi gibi geçsin zihninde olanlar.
Bir düşün Atatürk zamanındaki halimizi,
Bizim halkımız askerini sever,
Bizim halkımız vatanını sever.
İyilerini över kötülerini döver,
Çakar burunlarına bir yumruk.
Türk halkı ihanete hoş bakmaz,
Bir Dünya İstiyorum
Polisi copçu olmasın
Bir dünya istiyorum,
Lideri bopçu olmasın.
Bir dünya istiyorum,
Daha seçim ertesi
Telekom’dan geldi kazık.
Artık demem çok yazık,
Varsın gelsin,oh olsun.
Millet bunlar iyi dedi,
Halkımız dertli ülkemiz hasta,
Halkımız üzgün halkımız yasta.
Ölüm yakın halkım son nefeste,
Ey halkım bu ülkeye Chp gerek.
Kapanmaz oldu büyüdü yarası,
Annemiz avutamazken bizleri,
Yollayıp okula yordular sizleri.
Kız oğlan,harman edip bizleri,
Hep sen avuttun öğretmenim.
Daha biz zar zor konuşurken,
Ülke tehlikede,geleceğimiz kara,
Bakın Türkiye’miz de girdi zora.
Uyumanın da gereği yok bu sıra,
Sırası şimdi tüm oylar Doktora.
Fabrikalar da bir bir kapanıyor,
Dokuz ay taşıdı,beni karnında,
Aylarca yaşadı,karnı burnunda.
Sıkıntılara kaldı katlanmak zorunda,
Benim annem canım annem.
Acıkınca kalktı emzirdi beni,
Ne dersin memurum bu zamma,
Bak nasıl da köşe oldun amma.
Üst başın eskidi tutmaz ki yama,
Oy isterlerse,varmısın yokmusun.
Ekonomik krizi bahane edenlere,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!