NEYLEYİM
Sana bakıpda şu görmeyen gözü
Aşk ile çağlasa dili neyleyim
Yanan yüreğimin sönmüşse közü
Burcu burcu kokan gülü neyleyim
ÖĞRENDİM(şiirime dokunun)
Ağır ağır girdin gönlüme
Sindire sindire yerleştin
Senli düşüncelerimin yokluğunu yaşatırken bana
Ben
OLDU
Sensizliğim karanlık, yok geceden farkı
Umutlarım tarumar hayaller talan oldu
Buz tutmuş yüreğimi yakıyor hisli şarkı
Sahte güller harumar gerçekler yalan oldu
OLDUĞUNU
Gönül verirmiydim bilseydim senin
Yüreğinin sert taştan olduğunu
Tutarmiydım o kar beyaz elinin
Buz gibi soğuk kıştan olduğunu
Öldüm ben
Mavi ile yeşilde ben hep seni buldum da
Renklerin anlamına eremedim öldüm ben
Rengarenk çiçekleri bu aşk için yoldum da
Gönlünün harmanında deremedim öldüm ben
ÖLÜM
gerçeği unutma yalana kanma
Güçlü olana ölüm yok sanma
Cahilliği bırak buna inanma
Ölüm gelecek ha sakın unutma
ÖLÜM BİZİ BULMADAN
umutlarım tükendi doydu benim gözüm yaşa
neyleyim bu sevdayı olmadık geldi başa
gençliğimiz kalmadı geldik işte bu yaşa
ölüm bizi bulmadan tut artık ellerimden
Kapanmaz yaralar ruhum çok hasta
Çocukluğum öldü gençliğim yasta
Kırık kalbi yokki yapacak usta
Söyle bana ölüm neredesin sen
Göllerim kurudu deryam dolmadı
için için yandım dumanım tütmez
Ne söner ne yanar külüm perişan
Viran olmuş bağım bülbüller ötmez
Kurumuş dalında gülüm perişan
Bir yüce sevdaya şu gönlüm düştü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!