Kaynana Gelin Şiiri - Döner Özeke

KAYNANA

Kınanı yaktım gelin
Seyrine baktım gelin
Giyin de gel karşıma
Koç gibi salın gelin

GELİN

Oğlunu gördüm ana
Gönlümü verdim ona
İki gönül bir oldukça
Laf düşmez sana kaynana

KAYNANA
Emir gelin emir gelin
Penceresi demir gelin
Oğlanı ben doğurdum
Ellerimi kemir gelin

GELİN

Suyu döktüm güllere
Gelin oldum ellere
Kaynanam yılan dilli
Ondan düştüm dillere

KAYNANA

Dama koydum terazi
Tarttım koydum kirazı
Ağlamayım ne yapım
Gelin evin horozu

GELİN

Damda çayır yolarım
Parmağıma dolarım
Çok konuşma kaynana
Saçlarını yolarım

KAYNANA

Ekini çifte biçtim
Gelini köyden seçtim
Gözlerim kör olsaydı
Beter geline düştüm

GELİN

Gelin oldum ben sana
Zehirler ektin bana
Oğlunu ben çok sevdim
Aradan çekil kaynana

KAYNANA

Elinde keser gelin
Dağ bayır gezer gelin
Dilleri kürek gibi
Oğluma küser gelin

GELİN

Bağda bahçede gezerim
Gerdana inci dizerim
Çok konuşma kaynana
Dillerini keserim

KAYNANA

Unları kepek yaptım
Hamuru topak yaptım
Gelin öyle arsız ki
Adını köpek yaptım

GELİN

Derelerde yosun var
Aslan gibi eşim var
Dertlenmeyim neyleyim
Kaynanama hırsım var

KAYNANA

Adam sandım eşeği
Çifte serdim döşeği
Gelin eve gelmeden
Hemen dönem köşeyi

DÖNER ÖZEKE
08.05.2009