Kaynamalı hatta doğacak her güne…
Ruhun, hiç yaşamamış ve hayata aç gibi,
Boşluğa çabanın nefesi,
Dokunsun ve dolsun,
Bilirmisin yağan yağmurda,
Kokan toprak çeker, Aşk’ı…
Hayata bir anlam katar,
Sevgi kadar, yüreğe hep ihtiyaç…
Doymalısın çatlarcasına yaşama,
Sen olmalısın çılgınlığınla,
Soluğun öyle çekmeli ki;
Hava dolmalı, hatta yetmeli canına,
Aklına giren hava taneciklerinde,
Nefes almalısın zaman durmamalı,
Akmalı geleceğe seninle,
Görmelisin milim milim yarınlarını…
Gökyüzü olmalı alabildiğine her yer,
Maviye boyamalı gözlerindeki fırça,
Özgürlüğün resmi çekilmeli,
Doğal kendi halinde birçok pozda,
Renklerin görüntüsü alabildiğine uzanmalı,
Tüm sıcaklığı serpmeli,
Yüreğim ısındı demeli hayatı severek,
Kaynamalı hatta doğacak her güne…
Oktay ÇEKAL
23.03.2012-04.57
Kayıt Tarihi : 10.4.2012 22:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!