Kayiplardayiz Şiiri - Figen Gönülver Yarar

sus olmus zaman
hüzünlerin ardinda gizlenmis yüzüm
divit ucuyla yazilmis ani defterim
askin ve anilarin içinde kaldigi
bir çati kati kaldi bakmadigim

k a y i p l a r d a y i m

uzun zaman dokunmazligin aci çigligi kapida
küskün bakislari yalniz odanin

bir sarap sisesi tebessümü
öpülmeye hasret bir kadeh
ilk selamim bu ikiliye
ardindan uyanisi ani defterimin

yudum yudum içiyorum simdi
zehir zemberek her seyi
ayik miyim ki korkayim sarhosluktan
sensizligin sek gecelerinde
fondipleyisim yalnizligi
inanisim kolay oluyor yalanlarima
ask sarhoslugunda

ahh sayfa on yedi
yil iki bin iki
aylardan Agustos
seni kaybedisim
zehir zikkim içisin
bir baska ellerden

k o r k m a d a n

sisede durdugu gibi durmuyor iste
sevda paylasilmiyor
hele bir kalpte iki ask
ritim bozuyor

ayildiginda pembe sarhoslugundan
yanacak cigerin susuzluktan
ama nafile olacak arayisin
kuruttun can suyunu
sevismelerinin cenabet dönüslerinde
yosma izlerini tasidigin yatagimda

k a y i p l a r d a s i n

simdi
çatimizin üzerinde bir bulut
göstermiyor yüzünü Ay'in hanemize
Agustosta yagan karin siteminde
pismanliklar yagiyor yakalayamadigimiz

k a y i p l a r d a y i z...

Yarynlaryn belirginsizli?inde akyyorken zaman, ötelenen güzelliklere kilitlenir baky?larym; asyly kalmy? bir sessizlik sallanyr dilimde.