Havanın soğukluğu, yine başarmış asi ruhunun yüzüne yansımasını.
Yaban kalmış çilek bahçesi ellerini arıyor, bir bilsen ne ağıtlar yakıyorlar.
Ay da bekliyor yolunu, her zaman birlikte aydınlatırmışsınız gökyüzünü,
Hele boya ve fırça, nasıl bocalamışlar sensiz olmazmış hiçbir resim.
Ne bileyim ki her gören bana niye seni sorar.
Bir ben mi bilirim yolunu, izini,
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta