Kayıp Gözler Şiiri - Ersoy Avcı

Anlam veremediğim içimdeki sevinçle yürüyordum akşam üstü.
Hiç bitmesini istemiyordum nedense yolun.
Gözlerimdeki hafif akan yaş'a engel olamıyordum.
Zeytin karasından kahverengiye çalan gözleri arıyordum.

Kayıp mı olmuşlardı.?
Neredelerdi?
İçlerinde zamanı durdurduğum gözler kayıp mıydı?
Soruyordum boğazın martılarına,
O gözleri gördünüz mü?

Geçtiler mi buralardan?
Kartal sahilinde batan güneş'e soruyordun?
Ey güneş Sen gördün mü aradığım gözleri?
Tek dal sigaramın dumanına soruyordum.

Neden bütün şehir sessiz kalıyordu.?
Çaresiz kalıyordum.
Yaralı kalbimi sahil kenarında bırakmaya karar veriyordum.
Çocuklar gibi ağlamaya başlıyordu, söz ses çıkarmam diyordu..
Karışık duygularla dönüyordum eve.
Kayıp gözler, kırık bir kalp ve yorgun bedenle.

Anlam veremediğim içimdeki sevinçle yürüyordum akşam üstü.
Hiç bitmesini istemiyordum nedense yolun.
Gözlerimdeki hafif akan yaş'a engel olamıyordum.
Zeytin karasından kahverengiye çalan gözleri arıyordum.

Kayıp mı olmuşlardı.?
Neredelerdi?
İçlerinde zamanı durdurduğum gözler kayıp mıydı?
Soruyordum boğazın martılarına,
O gözleri gördünüz mü?

Geçtiler mi buralardan?
Kartal sahilinde batan güneş'e soruyordun?
Ey güneş Sen gördün mü aradığım gözleri?
Tek dal sigaramın dumanına soruyordum.

Neden bütün şehir sessiz kalıyordu.?
Çaresiz kalıyordum.
Yaralı kalbimi sahil kenarında bırakmaya karar veriyordum.
Çocuklar gibi ağlamaya başlıyordu, söz ses çıkarmam diyordu..
Karışık duygularla dönüyordum eve.
Kayıp gözler, kırık bir kalp ve yorgun bedenle.

Anlam veremediğim içimdeki sevinçle yürüyordum akşam üstü.
Hiç bitmesini istemiyordum nedense yolun.
Gözlerimdeki hafif akan yaş'a engel olamıyordum.
Zeytin karasından kahverengiye çalan gözleri arıyordum.

Kayıp mı olmuşlardı.?
Neredelerdi?
İçlerinde zamanı durdurduğum gözler kayıp mıydı?
Soruyordum boğazın martılarına,
O gözleri gördünüz mü?

Geçtiler mi buralardan?
Kartal sahilinde batan güneş'e soruyordun?
Ey güneş Sen gördün mü aradığım gözleri?
Tek dal sigaramın dumanına soruyordum.

Neden bütün şehir sessiz kalıyordu.?
Çaresiz kalıyordum.
Yaralı kalbimi sahil kenarında bırakmaya karar veriyordum.
Çocuklar gibi ağlamaya başlıyordu, söz ses çıkarmam diyordu..
Karışık duygularla dönüyordum eve.
Kayıp gözler, kırık bir kalp ve yorgun bedenle.

Anlam veremediğim içimdeki sevinçle yürüyordum akşam üstü.
Hiç bitmesini istemiyordum nedense yolun.
Gözlerimdeki hafif akan yaş'a engel olamıyordum.
Zeytin karasından kahverengiye çalan gözleri arıyordum.

Kayıp mı olmuşlardı.?
Neredelerdi?
İçlerinde zamanı durdurduğum gözler kayıp mıydı?
Soruyordum boğazın martılarına,
O gözleri gördünüz mü?

Geçtiler mi buralardan?
Kartal sahilinde batan güneş'e soruyordun?
Ey güneş Sen gördün mü aradığım gözleri?
Tek dal sigaramın dumanına soruyordum.

Neden bütün şehir sessiz kalıyordu.?
Çaresiz kalıyordum.
Yaralı kalbimi sahil kenarında bırakmaya karar veriyordum.
Çocuklar gibi ağlamaya başlıyordu, söz ses çıkarmam diyordu..
Karışık duygularla dönüyordum eve.
Kayıp gözler, kırık bir kalp ve yorgun bedenle.