İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Her yanım boşluğu tüm sensizliğin,
Ayrılık ruhumu çökerten deprem,
Yaralar kapanmaz sonsuz değin,
Kaybetmek ya Mecnun eder, ya Kerem...
İçim parça parça, ruh paramparça,
Birden imkansızı kavrıyor içim,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



