Yaşamak; bir g/öze aldanış...
...bir sese titreyiş, bir yalana(!) öykünüş değil miydi?
Değil miydi, bizi tepeden tırnağa, varlığı ile yok ediş!
Hep böyle olmaz mı?
Bir kelime; cümleleri peşinden sürgün etmez mi?
Ve bir cümle bir ömre yetmez mi?
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
"Güzellik..."
O sadece "yüzde", gözde değil
Sözde de...
Manada da
Huyda da
Karakterde de olursa, "Hasen...."
Hatta hayatın orta yerinde
Yağmurda
Toprakta
Tohumda da olmalı, "Hasen..."
Özlenmeli, beklenmeli...
O, bir hasretin adı çünkü
Kayıp, bu aralar.....
Ne diyebilirim ki...
Şiirden öte...
Çokça tebrikler Emine Hanım.
Şiirimi onurlandırdınız..
Analiz tam yerinde.
Teşekkürler efem.. ??
Her cümlesi paragraflar dolusu…
Tebrikler
Tesekkur ederim
İnsan kendine ne kadar da acımasız davranıyor,cehennemi kendi elleriyle inşa ediyor içinde...oysa hiçbir şey kaybetmiyoruz; ya kazanıyoruz,ya da öğreniyoruz....
Aydınlık bir yol,iç huzuru temennisiyle...
Tebriklerimi bıraktım sevgiyle...
Kişinin kendine ettiğini başka kim ona edebilir? Kimse
Dostumuz da düşmanımız da kendimiziz.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta