Evsiz çocukların yol kenarında öldürdüğü masum bir korkağım ben.
O gittiğinden beri akıttığım gözyaşında boğdum kendimi.
Utanan her kadında bulduğum ''SENİ''
Utandığım her anımda kaybettim...
Oturup bir şişe içkide,
Esrar dumanının buğusunda,
Mürekkebini kanımdan aldığım şiirlerde,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta