Evsiz çocukların yol kenarında öldürdüğü masum bir korkağım ben.
O gittiğinden beri akıttığım gözyaşında boğdum kendimi.
Utanan her kadında bulduğum ''SENİ''
Utandığım her anımda kaybettim...
Oturup bir şişe içkide,
Esrar dumanının buğusunda,
Mürekkebini kanımdan aldığım şiirlerde,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta