Kayıp bir gemiydi
Limandan bindiğim
Hiçte sevmezdim denizi,
Hemde fena tutardı, dalgalı iklimlerde
Bilerek yanıma almadım
Son sabah yastıkta başının bıraktığı boşluğu
Ve güveniyordum kendime
Tren istasyonlarında ki saatlerin doğruluğu kadar.
Gerçi ne el sallayan vardı arkamda
Nede mendilim.
Ne sevdiğim nede sevdiğimden hatıra
Ve bilerek bindim, tek şansım olmayan bu gemiye
Geride kalanlara mazeretim olsun diye.
Kayboluşluğuma...
Kayıt Tarihi : 12.11.2009 18:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!