Kaybolur Şiiri - Kara Osman Nalbant

Önce kendine bak yadı yoklama
Bir gün takke düşer, keli aklama
Kefenin cebi yok, boşa saklama
Yardan uzak isen varın kaybolur

Bin insan alkışlar, yiğit kasılmaz
Bir şey çaldı diye, insan asılmaz
Acun dönüyorsa, umut kesilmez
Saat durduğunda zarın kaybolur

Yaşım epeyce var bakma turaya
Yılda bir kez olsun el sür yaraya
Dost sözünü dinle girme saraya
İnsanı yakmayan narın kaybolur

Açık kalsın canım, sarma başımı
Dostlar alkışlasın, sen dik taşımı
Elif ne dersen de eğmem kaşımı
Günü tün edersek yarın kaybolur

Cihanda her sevgi komşu eleme
Özün her seherde, sorar kaleme
Neyin var derlerse, hiç de aleme
Pınara söylersen, şarın kaybolur