Kayboldum ( Kayboluş Öyküsü)

Feleğin sürgünüydü buralara gelişim
Bir ben mi mahkumum, bu kara zindanda
Bilmediğim yerlere düşmüşüm
Kayboldum ben bu koca dünyada.

İfademi bile almadılar cezamı verirken
Ne suçum vardı benim bu davada
Suçsuzluğumu haykırıp bilmediğim suçumu ararken
Kayboldum ben bu koca dünyada.

Suçsuzluğun cezasını çekmek de varmış
Haklı değil miyim ben bu firarda
Haklıyken çarmıha gerilmek de varmış
Kayboldum ben bu koca dünyada.

Meğerse doğrular yalanmış, yalanlar doğru
Bilemedim gerçeği bu köhne kuyuda
Yalanlara boğdu hayat yanlışa boğdu
Kayboldum ben bu koca dünyada.

İnsana değer verilmezmiş, insanlığa
Sevgi neymiş, bu kabus dolu rüyada
Dostluk da neymiş, değer yok dostluğa
Kayboldum ben bu koca dünyada.

Aşklar yalanmış meğer, yazık yürekten sevdalıya
Bilemedim vefa nedir, bu acımasız sevdada
Sarılmazmış gönül yarası, acıma yokmuş yaralıya
Kayboldum ben bu koca dünyada.

Gariplerin düşkünlerin mahallesine gelmişim
Ben neyleyim hayatı, buralara layıkmışım
Aradım bir dost eli, bir sevgili bir yoldaş
Meğer yokmuş bunlar ne de bir sırdaş
Kaç defa haykırsam da duyuramadım sesimi
Verin ne olur almayın, yaşayamadığım gençliğimi
Feleğin sürgünüydü işte buralara gelişim
Ne bileyim bilmediğim yerlere düşmüşüm
Bir ben mi mahkumum bu koca zindanda
Ne suçum vardı ki bu davada
Bilemedim sevgi, vefa nedir bu köhne kuyuda
İdam ediyorlar gençliğimi, bilmediğim diyarlarda
Bir çıkış bulamadım ben bu çıkmaz sokakta
Kayboldum ben bu koca dünyada.