Kayboldu Şiiri - Ünal Ulaş

Çok güzel dostlardı
Ve çok güzel dostluklardı
Annem verem olduğunda
Kocasına çocuklarına yemek yapmadan
Anneme bize yemek getiren komşular vardı
Boya sandığı sırtımda eve gelirken
Karnın açmı diye soran ayfer abla
Bu kazağı sana aldım diyen
Elleriyle giydiren ikbal yenge vardı
Ahmet amcalar vardı çatık kaşlı lakin altın kalpli
Kulağımızdan tutup kerrat cetvelini
Kafamıza kafamıza sokan
Bu temeldir deyip bizim için zaman harcayan
Baba gibi abi gibi adam gibi komşular vardı
Dinlediğim bir şarkının sözlerini
Bir kağıda şiir gibi yazıp ben yazdım dediğim
Ama ben kırılmıyım diye güzel olmuş
Yenilerini yaz diyen hasan ustalar vardı
Oğlu erhanı anneme küfür ettiği için bıçakladığım halde
Karakolda yanıma gelip sarılıp
Üzme kendini hepsi geçecek diyen
Su tesisatçısı ismail amcalar vardı
Atlantik sinemasının yanında taksi durağı vardı
Lakabı sütçü olan emin abi vardı
Hep dikkat ederdim emin abiye
Takım elbise giyer kravatını takardı
Arka kapıyı açar müşteriyi bindirir
Ve ondan sonra direksiyona geçerdi
Nezaket ve saygı vardı
Bayburtlu kenan abi vardı
Kahvesi vardı böyle yüksek bir yerdi
Kabadayı bir adamdı herkes çekinirdi
Bir ben korkmaz kenan abi boyayayımmı derdim
Boyalı olduğu halde hadi bakalım boya derdi
Sanırım kabadayılık o zamanlar abilik efendilikti ve öyle öldü
Zeki müren lalezarda çıkardı
Biz dışardaki duvarın üstünde hayran hayran izlerdik
Güvenlik yoktu ama kimseyi rahatsız etmez
O harika sesi dinlerdik
Şimdi elliye geldik
Ve maalesef gördümki
Çok tanıdık var inanılmaz çok
Ama dostlar azalmış kaybolmuşlar
Ben ekmeğimi paylaşacak
Benimle zeytinini bölüşecek kimse yok
Kayboldu oğul diyen komşular
Yok artık kapısını açan komşular
Kayboldu ayfer ablalar ikbal yengeler
Bakkal rıza amcalar
Kenan abiler hasan ustalar
Ahmet amcalar emin abiler
Ve daha daha neler
Neredeler
Kaybolanlardan geriye kalansa
Bütün bunlardan haberdar olup nasiplenmeyenler