Kaybolan Yıldızlar Şiiri - Ali Kenan Erdem

Ne acelen vardı...
Hurma dallarından indin de neden attın kendini kara toprağa.
Oysa bak gün yüzlü hurmalar dallarında.
Kapındaki asmanda üzümlerin solmamış daha.
Odanda çiviye astığın şapkandan kokun uçmamış.
Gitmemiş sıcaklığın ahşap darabalardan.*
Topladığın narlar kasalarda dizi dizi,
Elmalar, armutlar, her yerde izin var.
Neden acele ettin be baba
Dayanmadı yüreğin yok olmaya öyle mi.
Dozer paletlerinde ezilmeden bağlar bahçeler,
Yıkık viran olmadan duvarlar,
Aşıladığın ağaçların yapraklarını döktüler sana,
Ben ağlamadan doya doya,
Merdivenlerde kan izlerini gördüm.
Alel acele yıkanmış.
Atletin, ter kokun üzerinde daha.
Her şey yerli yerindeyken.
Neden acele ettin göçmekle.
Şimdi yerin rahat huzurlu musun?
Cennet bahçeleri yeşilliğinde.
Ne kadar büyüsekte bizler.
Baba yoksunu yürekler.
Boyun bükmek varmış zamana.
Zamanla silinir izler.
Yerin dolmaz bilesin.
Gözlerim zamana ağlar.
Zaman diye belledik her derde çare,
Ağlayamadan doya doya.
Kayboldu gökte yıldızlar.
* Daraba= İki odayı ayıran tahta duvar