Ne zamandı unuttum,
güzel mi güzel
bayram sabahlarım
vardı benim...
Başucuma koyduğum
kırmızı pabuçlarım...
Özene bezene
Yirmi Üç Nisan'lara
hazırladığım izci üniformam,
tranpetim, izci simidim...
Anam, babam akrabalarım
ellerini öptüğüm,
dostlarım kucaklaştığım,
bayram şekerlerim,
bayram sinemalarım,
kayık salıncaklarım,
dönme dolaplarım...
Kayboldu hepsi birer birer...
Geriye kalan şimdi
Yalnızca bitimsiz hüzünler...
Kayıt Tarihi : 27.9.2016 23:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!