Kaybediş Şiiri - Hatice Kelleli

Önce gençliğimi tükettim senli sokaklarda,,
Işıltılı gölgelerine kapılıp adım adım yürüdüm,
Her adımda bir parça koptu yüreğimden
Önce sevdiklerimi kaybettim birer birer..
Sonra hayatımın güzelliklerini...
Işıkların parıltısına kanıp,
Önce kendime güvenimi kaybettim teker teker,
Sonra gerçeklerimi...
Artık dönüşüm uçurum biliyorum
Önce sözlerin sonra yüreğin terketti benliğimi
Oysa ben mağbedim kılmıştım yüreğimde seni
Sokağa giren bir rüzgar gibi esip geçtin hayatımdan,
Neyim varsa savurdun
Şimdi yapayalnız bir bekçiyim berduş sokakların,
Kendi aleminde sarhoşluğa mahkum kaldırım taşları
Bağrına basmakta üşüyen bedenimi
Yaş kalmayan gözlerimi uzayan saçlarım kapatmakta...
Sana aldanışın bedeli hayatmış bilemedim
Sahte ışığına kapılmadan geçemedim
Bedenim kaldırıma yüreğim sana mahkum
Kaybedişleri karşılayansa bir avuç aşk umudum...