Kaybedenler Şiiri - Ergün Bektaş

Şiir gibi seven insanlar
hep terkedildiler
suçları
ihanetsiz sevmekti,
Belki mükemmel değillerdi ama
beklemeye değerdiler,

Kaybedenleriz biz
ölü duyguları diriltirdik
dirilenler öldürürdü bizi
minnatkâr olmalarını beklemiyorduk ama
aldatılmayı hak etmiyorduk,

Dere kenarlarında otlayan atların
keyfindeki gibiydi birinin işine yarandığımız zamanlar,
Derenin suyu durdu
otlar kurudu
sonra ne mi oldu
kaybedenlerden olduk biz,

Keşke biraz ihanet etseydik
daha kıymetli olurduk
vefalı olmanın anlamsız olduğunu
nerden bilebilirdikki,

Bir kıvılcım herşeyin yanmasına yetiyor
kırılmış bir kalbin yeniden hayata tutunması küle dönmüş bağlardan
meyve beklemek gibi birşey aslında,
Sevilirken sarardı yapraklarımız
yeterince kahırlanmadığımız içinmi acaba
her geceyi sabahlara uykusuz bağlarken,

Yoksulduk
gariban tayfasındanız
şarkılarımız bile damardan
bin kez öldüreni
iki bin kez seviyorduk
ölmeye doymuyorduk,

Biz kaybedenler
hüzünlü olsakta gülümseriz yine
cellâdımıza,

KAYBEDENLER

ŞİİR
ERGÜN BEKTAŞ