Gecenin sessizliğine kanla kazıdım adını yıllarca.
Her harfi bir yara, her yara bir dua gibi içime işledi.
Susmakla sabretmek arasındaki bir günüm kırk yıl gibi geçti.
Sonra sen geldin; sessizlik, sonunda anlam buldu.
Ve ben, yokluğun zincirlerinden azad olmuş bir gölgeye dönüştüm.
Cihangirin SessizliğiKayıt Tarihi : 5.8.2025 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!