Kavuşmanın Sabahı Şiiri - Osman Öğütlü

Kavuşmanın Sabahı

Her ayrılığın sonunda bilirim,
Bir kavuşma gizlenir sessizce.
Ne kadar uzun olursa olsun yollar,
Sevda, varır en doğru adrese.

Gözlerimde yorgunluk olsa da,
Kalbimde bir ışık yanar.
Çünkü bilirim, varacağım yerde
Senin gülüşün beni karşılar.

Geceler biter, gün doğar,
Hasret dağılır sabahın rüzgarında.
Ne gurbet kalır, ne de hüzün,
Elin elimin içinde olunca.

Karanlık çökse de üstüme,
Soğuk rüzgâr esse de yüreğime,
İçimde bir ses der ki:
“Dayan, sonunda vuslat var hedefine.”

Çünkü aşk, sabrın meyvesidir,
Bekleyenin ödülüdür kavuşma.
Ne kadar uzak düşerse düşsün kalpler,
Sevgiyle birleşir sonunda.

Bir ömür yol da sürse ardı ardına,
Bir ömür hasret de yaksa bağrımı…
Sonunda kavuşmak varsa eğer,
Bütün yorgunluklar helal bana.

Ve ben inanırım sevgilim,
Umudun olduğu yerde mesafe tükenir.
Kalpler aynı duyguda atıyorsa,
Hiçbir ayrılık gerçek değildir.

Ve işte o gün geldiğinde,
Göz göze bakarken sessizce,
Ne yol kalır aklımızda,
Ne de çekilen onca gurbet gecesi.

Çünkü kavuşmak,
Tüm acıların tek ilacıdır.
Sen yanımda olunca,
Dünya bile cennete dönüşür.

Ozzy07 - Siyah_Kalem