KAVİMLER KIRAN KAVİM
Neyin uykusundasın, nedendir bu rehavet
Nedir yiğit sinene saplanıp kalan illet
Kurtulmanın yolunu, gönlünle hasbihâl et
Uyan artık uykudan, övülen Necip Millet
Göz dikip vatanını, kuşatsa hain düşman
Tarihler yazmadı ki, Türk'e gelmiş esaret
Vakti saati doldu, zincirini kır şahlan,
Kanın, imânın yeter, yüreğinde cesaret
"Kavimler kıran kavim" övgüsüyken Yezdân'ın
Kılıcını tuğunu, arş-ı alâdan indir
Takdiridir göklerin senin asil destanın
Kılıcısın Allah'ın, bunu gönlüne sindir
Zülkarneyn'i hatırla, Rabbinle yaptı akit
Kur'an'ı rehber edip, O'nun nuruyla boyan
Doldu zulme tanınan, gelmek bilmeyen vakit
Küfrün kalelerini yıkmaya sura dayan
Ezanlar yükselirken Bilâl'lerin dilinden
Çağlayan Tekbîrinle, gökkubbe inleyecek
Sancağın dikilirken Ulubatlı elinden
Türk'ün son destanını kâinat dinleyecek
Ömer KESKİN 18.02.2019
Halil Ömer KeskinKayıt Tarihi : 18.2.2019 20:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!