Katre Şiiri - Ali Doğanay

Bir damla verdiler ne çabuk kandın
Çekilen her nefesi candan mı sandın
Göklerden bir zerre, düştü de yangın
Ufacık kıvılcımı, sen aşk mı sandın

İkinci damlaya kalbin yeter mi
Damlaya damlaya derya biter mi
Cehennem ateşi candan beter mi
Yandığın kıvılcımı nârın mı sandın

Bu yağmur altında kimler ıslandı
Kimi kuru kalırken, kimisi yandı
Hep aynı ruhtan üflenen candı
Giydiğin bedeni, kendin mı sandın

Kıvrım, kıvrım oldu, yollar büküldü
Günahlar secdede, gözden döküldü
Damlaya damlaya ruhun söküldü
Sökeni, dikeni senden mı sandın

Beklerken seni ebedi yurdun
Serçe sarayında bir hayat kurdun
Ayağın yerde göğe vuruldun
Rüzgarı kanatsız, bir kuş mu sandın