Kasvet Gecesi Şiiri - Boğaç Yüzgül

Upuzun bir sarhoşluğun eşiğinde gece
Yapayalnız çoğalmışlıkların yalnızlığı bu
Çoğunlukla
ve azımsanmayacak ölçüde içi boş boşvermişlikler
ve sadece sessiz sinsiliklerin rüzgarı fırtına öncesi nefessizliğimizi üşüten
Oysa gürdü sesimiz
Özgürdü bütün ısrarlarıyla duyulmayanlarımız
Bilinmeyen aşinalıklar kasveti estiriliyor
Kestiriliyor
ve atılıyor yaban ellere tüm yorgunluklarımız
Üzeri esrarla kaplı
ve kapalı kapıların hesaplı sırları sırtımızdan vuran
Üstü örtülü ayışığına küstü bulut kümeleri
ve demeleri o ki diyemediğiimz duyurulmamışlıkların sabahına uykusuz
ve son sürat duygusuz harcanmışlıklar
ve kalıpsız
ve kalpsiz bir hakimiyet telaşı karanlığın ninnisini dinlemişcesine uyuyanlarda
ve geçitsizliğin dar kapısı
ve kul yapısı bir pusu gönüllere
ve gönülsüzce bir su arayışı tülsüz pencerelerin baktığı uçsuz bucaksız yarınlarda…