Kasvet
sabaha yabancıyım
parmak uçlarımda sancıyım,
ince ince damlıyor saç tellerim yastığa,
korkuyorum uyuyup uyanmamaya.
su toprağa,
toprak sana,
sen bana...
her şeyi yerine koymaktan ibaretim,
boş kalan yerlere sızan bir kasvetim.
kulağımda soluyor tedirginliğim;
aynaya baksam gece olacak
yere bassam deprem olacak
suya girsem çamur olacak
sağ elim sol elimi tutsa,
bir çocuk kimsesiz kalacak.
su yerinde,
toprak yerinde,
sen yerindesin....
yerinde olmayan benim,
içine yerleşen bir kasvetim.
Kayıt Tarihi : 25.9.2020 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!