Lambaları yanmayan hüzünlü sokağımın, köşe başındasın yine
Acılara anne şefkati gösteren isyanım, düşler kurmayı bırakalı çok oldu
Kasvetlere elzem olmuş umutlarım, terkedilmiş, ürkek, korkmuş, öfkeli
Hadi bunlar neyse, bir şekilde alışırım, da
Kasımpatı yalnızlığı çeken yüreğim, o ne yapacak, nasıl katlanacak..
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Acılar yaşamın olmazsa olmazı değil mi aslolan onları kabullenmek bir yol bulur yürek eminim
Kutlarım Olgun bey
.
.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta