Kasım'ın Son Günleri Şiiri - Şeref Işı

Kasım ayının son günleri,hava soğudu
Dışarısı alabildiğine zemheri
Kar da başlar yakında,pamuk pamuk süzülür gökyüzünden
Bedeni ısıtmak neyse de,zordur ısıtmak yüreği
Kömür kokusu yok artık sokaklarda,tertemiz yapay bir hava
Tıpkı sevdalar gibi,tıpkı aşklar gibi bir hava var dışarda
Bir fincan kahvenin bir gün bile hatırı kalmadı artık
Her duygu sözde,her his sadece lafta
Bizden akıllı telefonlar girdiğinden beri hayatımıza
En yakın arkadaşımız bizim ürettiğimiz o yapay zeka
Kısacası sevgilim filmler de kanallarda ve tadı kalmadı artık sinemalarında
Aşk’ı hiç sorma üzülürsün
Tasını,tarağını toplayıp gitti buralardan
Duygular,duyguslaştığından bu yana,gören olmadı sevdayı da aşkı da
Sokağımızda boşaldı artık,arnavut kaldırımlı taşlarda ayak izleri yok
Cumbalı evlerın tahtadan pencerelerı bomboş
Yüreğimdeki sokakta cenaze çok
Bir sen kal istemiştim bu gönülde o güzel gözlerin ve gülüşünle
Sende gittin tıpkı Eylül gibi aktın gözlerimden ıslak caddelere
Dedim ya Kasım ayının son günleri hava soğudu buralarda
Dışarısı alabildiğine zemheri,kar da başlar yakında…