Kasım Ayında ¹⁸³
Kasım gelince romantik yürüyüşler yaparken ayaklarımızın altında kurumuş yaprakların çığlık sesini duyarız kulaklarımızda bir zaman bizde taze ve güzeldik der gibi hayat dolu her şeyde olduğu gibi zaman onların da sonu olmuş Kasım ayında.
Dağ köyü soğuk çetin olur bizim buraların güneş gider gitmez iliklerimize kemiklerimize kadar donarız üşürüz ister istemez hazırlanırız kışa elmaları, asmadan üzümleri toplarız kış odunumuz kesilir ormandan hızla buz gibi bir telaş düşüp dolaşır içimizde Kasım ayında.
Bir hüzün çöker içimize derinden derinden kanar durur seksen üç yıldır içimize içimize sonsuz bir aşk acısıdır ona duyulan on kasım yüreğimiz kalbimiz ağlar durur mavi gözlerine atam Atatürk diye diye Kasım ayında.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta