Kaside 5: İşte Bu Her Şeyden Acı

Yalnızlık göğsüne sinen ince uzun bir sancı
Dinlersin kendini avutmaz hiçbir acıklı şarkı

Yaşlılık da binmiş üstüne olmuşsun bir kırat
At mısın eşek misin cevabı kendinden murat.

Sırtında nice hayat taşıdın, arkana hiç bakmadın
Ufak hesaplar peşinde koşup,numaralar yapmadın.

Şimdi kimse selam vermemek için kafasını çevirir
Nafilesin artık, hayat insanı işte böyle devirir.

Gel gitme kahvelere orası boş adamların işi
O kadar yaşadıktan sonra sana derler bilirkişi

Ne yani, sokaklarda dolaşmak aylaklık mı
Ona özgürlük mü diyelim,ikinci baharlık mı

Hala göğsünde bir kalp taşıdığından haberli misin
Taşısan bile, o kalbin çarptığından emin misin?

Bazen bir söz atmak ister canın,sonra boş ver dersin
Sözün başını unutur, arkasından sözünü yenilersin

İşte böyle olur insanlık, adem giderek yalnızlaşır
Her gün bir dost ahbap çekilir,kahvede tek kalır.

Ahmet nerede,Gitti..Mehmet nerede, o da gitti.
Gittikleri yeri bilsen bile,sormak yine kasvetli.

Tatsız bir final, hikayenin sonu bunu biliyorsun
Haber alınca önce camiye,sonra mezarlığa gidiyorsun.

Onu da orda bıraktıktan sonra sen de eksiliyorsun
Gizli gizli ağlasan bile kimseye göstermiyorsun.

Ağladığın biraz da kendin, ve de insanlık maceran
Yavaşça bitmekte sürdürdüğün bu uzun serencam.

Elbet bitecek,dünyaya kazık çakan kim kaldı
Allah en sevdiği kullarını bile teker teker aldı.

Onun için hazırlığını yap,evin arsan ne varsa sat
Mezarlıkta en güzel yeri al, taşını da hemen hazırlat.