Saat üç buçuk, gece yarısı sükûtu,
Karanlıkta başladı bir kabus yolu.
Kim bilirdi ki böylesi hazin sonu
Alevler değil umutların yok oluşu
Yetmiş sekiz canımız yandı o karanlıkta,
Otuz altısı çocuk, umut vardı yarınlarda
Yaralı bedenler, yanık çığlıklar, şimdi burada
Kartal kaya sessiz, ağlıyor şimdi dağlarda
Yalnız değildi bu acı, her kata sinmiş,
Üç yüz elli yürek bir anda incinmiş.
Dumanın ardında kalan umutlar bitmiş
Bir yanık hikaye, her katta ayrı sesleniş
Sessizliğe bürünmüş şimdi koridorlar,
Çığlıkları saklar oldu isli duvarlar,
Karanlıkta yanan bir insanlık dersi,
Unutulmasın diye yazdım ben bu şiiri.
08.07.2025 ALİ BALABAN
Kayıt Tarihi : 10.7.2025 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!