Oturdum.
Düş kuruyordum.
Gözlerimde geçmişimin hayali vardı yine.
Karşımdaki ağaca bakarken
Hazanın hüznünü gördüm ağacın yapraklarında
Dalları vardı kimi yeri kesilmiş kimi yeri kuru
Mevsimlere küskün bir hali vardı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta