Karşı yaka.. Şiiri - Hüseyin Cahit İzgin

bugün;
muhtemelen Annesinin örmüş olduğu yün çorapları giydiğini farkettiğimi gören
ve bana tebessüm eden Öğretmenim köy kokuyordu..
ben ise asfalt..

O,ayağına bakmamla ilgili Atasözlerini sıralarken kafasında,
ben dağılan Köy resmimin parçalarını sıralıyordum..

Obulutlarında yürüyordu yaylalarının,
ben egzos dumanında..
büyük bir aşkın kavuşamayan iki yakası gibiydik..

O son otobüse yetişiyordu hep,
ben iki durak önce inmiş oluyordum hayattan..

Ogülümsüyordu içtenliğiyle,
ben hesaplaşıyordum iç benliğimle..