Karmaşık Şiiri - Ebrar Deniz Yiğit

kısır döngüler, rezalet uykular
ecelini bekleyen bir kızın yapacakları değil yaptıklarım
yine de uyumlu olmak için her kalıba girmeli insan
"bu mu yapabileceğinin en iyisi?"
orada bir can hayatta kalma savaşı veriyor ve
ellerimde kan var? bu beni deli ediyor
yanacağım bir cehennem yok, kendimi yakmadıkça
bu sahtelik boğup duruyor beni,
tanırsan ilgini kaybedeceksin diğerleri gibi
kim bilecek gerçek olan beni?
kafamın içinde gezmek için oku beni
gözyaşım ol, korkularım ol, kanlarım ol
şakaklarımdan ak.
köşede saklanıyorum, odamın içinde bir sürü ben geziyor
gözlerimin altında üç çizgi,
biri ben,
biri sevdiklerim,
diğeri nefret ettiklerim için ve çok derin.

birkaç anı ve hissin ölümünden sorumluyum,
"biz seninleyiz" der ama ben sizinle değilim affet beni
aklımı, bedenimden önce kaybetmekten korkuyorum
beni tanımıyorlar ve bir gün unutacaklar
lütfen uyuma, uyuma ki gözlerin kapanmasın
kalabalığın içinde birkaç dakika bile dikkatini çekmeyen o kızım
kan içinde bırak beni
yürüttüğün tahminler bu ruhun yanında basit kalır
çok kişi var bu bedende
geçmişte yaşıyorum dimi?
şükür ki yaşıyorum, sevin.