Karmaşık Şiiri - Eylül Buluş

Yıllar yılı dost bildiğim o aynalar,
Artık bana yabancılar.
Anladım, fazla samimiyet tez ayrılık getirirmiş.
İnandım, bir insana her şeyini verince hiçbir şeyi olurmuşsun.
Gördüm, başıma neler neler geldi,
Seni arayamadım bile,
İşte bu da başıma gelenlerin en kötüsüydü.
Hani unutur gibi olursun, yeniden karşına çıkar ya...
Hani bir zamanlar ismimiz ayrı anılmazdı.
Eski mesajları okuyunca fark ediyor insan,
Onun profesyonel bir yalancı değil de,
Kendinin profesyonel bir enayi olduğunu...