aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Evet.
Bilmek zorunda değiliz hiç bir şeyi
Ve hiç bir şey bilmek zorunda değil bizi.
Biz koca dünya tekerinde birer çomaktan öte
Kendi tekerimize takılı çakıl taşıyız belki.
karmaşa burdan başlıyor aslında....
Evet.
Birazdan kalkacak bendeki tren
Çuf çuf etmeyecek bu kez o tren modern
Uzun uzun tünellerden geçecek
Her birinin sonunda ışığı farklı görecek
O ışıkların birinde aydınlık
Bizi ya bir başka diyara götürecek
Ya da bu görmeyen gözü kör edecek
ve karanlığa giden yolda burada sona eriyor...tebrikler...işte asıl karmaşada karanlıkta başlıyor...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta