-Karmakarışık- Şiiri - Nilgün Acar

KARMAKARIŞIK
Sanırım,taşlar yavaş yavaş yerine oturmaya başladı.Hayatım,istediğim yöne akmaya.
Dün,Ayşe’ciğim aradı.Kalacağım çok uygun bir yer bulunmuş.İnanılmaz bir şey.İki yıldır,tatil yaptığım apart otel odam,şimdi evim olacak.Hem de çok uygun ücretle.
Başka,herhangi bir yerde oturmama gönülleri razı olmamış,Ayşem le,Hürriyet hanımın.Hem her yere yakın.Hem de tanıdık bir yer olduğu için,süper güvenceli.
Mucizeler devam ediyor.Tatilimin bittiği son gece çok ağlamıştım.Şimdi anlıyorum ki o gözyaşlarımın,her damlası görülmüş.
Asla hiç aklıma gelmezdi,o apart dairenin evim olacağı.Daha da doğrusu,Alanya ya bu kadar çabuk yerleşeceğim.
Tatile gidebilirim yine diye düşünüyordum.Ama işte iki ay önce,destek verileceği söylendi,harika bir dost tarafından ve süreç başladı.
Evim beni bekliyor.Şimdi iyi bir bakıcı-yardımcı gerekli.O da bulundu mu? Hiçbir sorun kalmıyor.Hayatımın en büyük amaçlarından-düşlerinden-hedeflerinden birisi gerçekleşecek.
Arkadaşlarımın desteğini,şu anda kabul etmek zorundayım.Ama en kısa sürede,hayatımı kazanmalıyım.Kendi ayaklarımın üzerinde durmalıyım.
Artık çok yoruldum.Kendimi yaşamalıyım.Sağlığım bozulmaya başladı.
Üçüncü kez,her şeyi sıfırlayıp,sil baştan başlayacağım.11.yılım bitiyor burada.İçim bir garip.Bir bitişin ve başlangıcın arasındayım.Hüzün-heyecan-umut-tedirginlik,daha bir sürü duygu-düşünce.Sabırsızlık.Bir an önce özgür olma istemi.
Benim bir evim olacak.İNANAMIYORUM.Öylesine istemiştim ki bunu,hayatım boyunca.Kendimi bir türlü,hiçbir yere ait hissedememiştim.
Şimdi,benim bir evim olacak.Odalarında dolaşacağım,istediğimce biçimlendirebileceğim.Zamanımın tümünün bana ait olacağı.Kuralları kendimin koyacağı,düzenini belirleyebileceğim.Dilediğim saatte girip çıkabileceğim.Arkadaşlarımı-dostlarımı rahatça çağırabileceğim.Kimseden izin almayacağım.Yazılarımla-şiirlerimle ve diğer yapmak istediklerimle,rahatça uğraşabileceğim,BİR EVİM OLACAK.
Lütfen,çözümsüz bir sorun çıkmasın.Hayırlısı ile,kendi evime geçebileyim.Tedirginim biraz.Bir engel çıkacak diye.Süreç başladığından beri,her şey,duru bir su gibi aktı.Bir de,iyi bir bakıcı bulundu mu? Herşey tamam.
Zaten buraya gelirkenki amacım,kendi evime geçmekti.Tek fark:İstanbulda kalacağımı düşünüyordum.Ama güvenilir bir kent değil,yalnız yaşayacak bir kadın için.
Şimdiki odama bakıyorum.Bilmem kaçıncı kez,yeniden yetiştirdiğim çiçeklerim,ince bir sızı oluyor içimde.Onları götüremeyeceğim.Bağışlasınlar beni.Hemen tümünü de,tek bir yapraktan büyüttüm.Ellerimle,seramikten yaptığım saksılar da kalacak.Hep bir şeyleri,birilerini,koskoca kentleri bırakıyorum ardımda.
Sevdiğim insanlar var.Daha önce de vardı.İstanbul’u hep sevdim.Hala çok seviyorum.Diğer bıraktığım kentleri,o kadar sevmiyordum.Tüm olanaklarımda gelirim görmeye.Şarkı sözü işim,dilerim olur.Olmak zorunda.O zaman,zaten gelir giderim İstanbul’a.
Alanya ve sevdiğim harika insanlar,beni bekliyor sevinçle,özlemle.Yazmaya-üretmeye,ben olmaya gideceğim.Ooff beklemek çok zor.Dilerim,en kısa zamanda,gülerim bu hallerime.
Düşlerimde hep sakin ortamlar,normal insanlar,gönlümce bir yaşam-düzen var.Sağlığım bile kısa sürede düzelir.Daha çok dikkat edebilirim.Yazın,kardeşim de gelir yanıma.Ona bebekler gibi bakarım.Dinlendiririm bir güzel.O da çok yoruldu.
Nilgün ACAR
18. 01. 2009