Karmakarışık Şiiri - Miri Arpacı

Hep ikinci el zamanlarda düştüm,
Tepetaklak;
Işıldayan gözlerden
Yavaş yavaş süzülerek
Işıksız kuyulara.

Ya bir acının yarası vardı yüreğinde;
Dokunmasam,
Şehveti var, kabaracak.
Dokunsam,
Kaçınılmaz: kanayacak…

Ya da geçmiş bağlamış yüreği;
Sımsıkı—
Ve anlarsın ki,
Güneşin zoruyla akıyor kanı.

Karşımda duruyor;
Yüreği hariç, çırılçıplak.
Şaraba bulanmış bir tortu:
Ne kazısam izi gider,
Ne bırakırsam yok olur.
Arzusu var, çatlayacak—
Dokunsam,
Kim bilir neler fışkıracak...