Karmah Şiiri - Faruk Bakuri

Kök oku hane çoban
Kukulkan dedi kuban
Um ayda adem uzda
Uz ola arza suban

Turabın suyu karmah
Kar evle maha varmah
Mah beden kişi ile
İblisi yere vurmah

Mah kapı girip çıkan
Asalı dilek mekan
Zührenin aşkı için
Hakandı kılıç çakan

Güzeldi güneş bibi
Uçtu karakuş gibi
Uçup ummanı geçti
Toprağa düştü sabi

Elifte ateş yanmış
Ab bulup suya banmış
Gam eli hava yurdu
Dal etmiş turab inmiş

Ha beşte adem varda
Altı ev gezer darda
Yedide hafta biter
Sekizde cemiz turda