İnsanlar vardır,
Sığ sularını bulandıran;
Derin görünsün diye.
O an,
Usa vurup;
Kurtarmıştır kendince.
Sen kum nedir bilmezsin
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Devamını Oku
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Ani bir,
Farkındasızlık başlar,
Ruh yırtılır;
Aklın düşlerinde...
işte hep bu farkındasızlıklar değilmidir ki..sığ suları bulanıklaştıran..ne olduğumuzu kim olduğumuzu nereye gittiğimizi farkedemeyen farkındasızlıklar..insanın gözünü kamaştıran keşmekeşlikler,yavanlıklar/yavandalıklar..ve yırtılan ruhlar/yırtınan ruhları görmeyen körlükler..ütopik düşler...kısacık gibi görünen bu güzel şiir de ne çok şey anlattı bana..tşk.ler..
çok güzeldi... özellikle 'sığ suların bulanması' kısmına bayıldım, kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta