Karıncalardan Duydum Gelişini

geleceği boğarsam aydınlığa
durulur mu akvaryuma doldurduğum okyanus
bizim için açılır mı ışıkları dünyanın
çözülür mü metal sessizliğim
kurgulu yalnızlığım
bir elimde ekinoks bir elimde bakır kazanlar
üzerindeyim kılıç kuyusunun

kırk deli düştü oradan
uyusun diye yaktılar çirkini
kırk ninni tuttular
bölünüp çoğalıp deliler kırk boy
kırk gömlekli efsaneye inandırdılar bizleri

bizim olan bir şey yoktu
görüntülerdi ışıyıp kaybolan

bağlaçlar kurarız kanat veririz rüzgara
ne yaz gelir ne de biter
tüm mevsimler dönünce yaza

içinden şelaleler geçer evinin
denize koşan damlalar
geniş düzlüklerde yankılanırken
bulutlara tüneyen seslerle
bizimle kal ey su
suyun usu