tanrının yalnızlığını bizim, ölü bedenlerimiz gideriyordu böylece, kendini unutuyordu bitmek bilmeyen savaştı, evrimin kaçınılmazı durmadan, savaştı insanlığın yenileceği hey insan, göz yarat, kan yarat!... sen daha çok eksiksin!... ölümü de yen kendini de yen!.. çünkü; kendinle hala savaş halindesin sen!... manyak jigolo çocuğudur bütün yaşanANlar!...gibi karmaşık hüzünlerin resmiydi bu!... yalnızlığımız en sonunda, bitecek olan hayallerimiz gelmeyecek, sandığımız bir şey kaçınılmazlık en sonunda, karıncalar güzel vücudumuzu yedi!...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta