Karia Şiiri - Fadime Çetinkaya

Tepeden tırnağa edebe büründüm
Toza batmış ruhların hepsini gördüm
Bu yolda arkama bakmadan yürüdüm
Gidiyorum bir hayli, gidiyorum

Yalanlar fırtınası var uzakta
Sesleri bir kavim gibi kulakta
Ve usulca edep çizgisini aşmakta
Görüyorum yaklaşıyor, görüyorum

Sınır çizgimin ufuklarındayız şimdi
Ortalık muallak bir arayış gibi
Bir gün bulacaklar yer altında ki mahzeni
Biliyorum maraz doğacak,biliyorum

Her şey sorumludur bundan, hiçbir şey değil
Ey el üstünde tutulan! Biraz daha eğil
Ne olurdu yani marazların yerini alsa sebil
Duyuyorum artık yakında, duyuyorum.