Kardeşlik Uğruna Şiiri - Kübra Güngör

Şu günlerde sordum hep kendime
Bu düzen hep niye
Bırak da tutayım elini
Korkma kardeş ellerim kan değil , çiçek kokuyor
Bırak da seveyim bu emek kokan saçlarını
Sileyim şu biricik göz yaşlarını

Sorma niye şimdi bu adalet kime
Beni bırak da aşk dolu mektuplar dağıtayım elden ele
Emperyalist düzene baş kaldırayım

Bir kuş kadar sakin olayım
Serzenişlerimle çırpınayım
Kanatlarım kopana dek uçayım
Tutmasınlar beni asla eşitliği görene kadar hatta
İzin versinler kaçayım
Bulutları tadayım yeter ki eşit olayım

Hep bir olalım, beraber taş taşıyalım
Hadi kardeşim bu gün el ele olalım