Kardeşim Şiiri - Alisultan Karagöz

Kardeşim
(Yıl 1976.Aylardan Mayıs)

Bir şimşek çaktı yer gök bir oldu
Şimşekle birlikte kardeşim düştü
Yere düşende canından oldu
Canım kardeşim cennetlik oldu.

Dağlar başı da dumandı çendi,
Dumanlar içinde keşmekeş koptu
Ölen kardeşimdi yüreğim koptu
Canım kardeşim şehit oldu

Daha henüz on beş on altı yaşlarındaydı,
Saçları sarı, gözleri mavi, kendi esmerdi
Tarlayı çayırları hep çok severdi,
Canım kardeşim taze bir fidandı.

O ki bir fidandı düştü toprağa
Toprak yandı alev alev tutuştu.
Bütün aile gözyaşı içinde boğuştu
Canım kardeşim yeni açmış bir güldü.

O toprağa düşende anne, baba ya od düştü.
Bütün aile kardeşler yandı tutuştu.
Gazetelerin b aşlıklarına bir yazı düştü,
Canım kardeşim taze bir çiçekti düştü.

Kardeş acısı yüreğime bir od saldı
Onun acısıyla rengim sarardı soldu
Rüyalar âlemi mi kendimi sandım
Canım kardeşim taş üstünde bir keklisin.

Bir Yasemin di koklarız diye
Yüreğimizin içine saklarız diye
O gelsin yine bekleriz diye
Canım kardeşimi göresim geldi

Kan damlıyor yüreğimden kan
Her aklıma sen geldikçe seni
Her zaman sen anacağım seni
Canım kardeşim sen bir meleksin

Adı kıyastır, kıyaslamaktır,
Adına yakışır, büyük kıyastır
Kıyasların en kıyaslısıydı
Canım kardeşim o bir kıyastı.

Ali karagöz