Kardeşe Kardeşçe Şiiri - Yusuf Barış Bak ...

Bir yokluğun ardından çekilir hasret elbette...

Sana olan özlemimi nasıl anlatsam ki? Hasretin daha ilerisinde harfler olsa da onların en büyük şekliyle yazsam içimdekileri.

Öylesine yüce ki aslında bu duygu aşktan, kinden, sevgiden, nefretten daha yoğun yaşatıyor kendini. Ve yineliyorum çözülmüyor parmaklarım. Ve ben sadece yazmış olmak için yazmak istemiyorum. Susmakla daha güzel anlatılıyor bazı şeyler...

Gözlerimi hayal edebiliyorsan buğusunda sana duyduğum sevdanın destanı yazılır.Hani bir yerlere dikebilseler yeni bir anıt olurdu sanırım ve büyük ikramiyeyi ben alırdım.Bu büyük sevdaya ihanet etmeden özlemini kirletmeden ve sana söz verdiğim için olmayışının karşısında dimdik durduğumdan dolayı ben alacağım büyük hediyeyi Kasım’da....

Seni bana getirecek ya çamurlu tozlu tekerlekler asfalt yollar.Bir şoförün yorgun gözleri söyletecek ya bize vuslat türkülerini işte o zaman omzuna gömüp kafamı varlığına akıtacağım en delikanlı yaşlarımı.

Şimdi bu yokluğun içinde sesleniyor sana harflerim....

Yazmanın sırrı büyüktür benim için.Sen iyi bilirsin.Hele bir de hasret çekiyorsan ve bu hasret insan şeklinde ki bir dağın hasretiyse yazmak bir ibadet şekli oluyor parmaklarım için......

Fakat ibadet yapılması gerektiği için değil,yapmak istediğinde ibadettir.Tıpkı yazmak gibi......İstemediğim için değil yüreğimin yarısı; güzel olması için,değerli olması için ve olması gerektiği gibi olması için bekledim....Yazdıklarım sana merhem olmalı,kırbaç olmalı okuduğunda yüreğimi anlayıp ağaya kalkmalısın

Ve emin ol içimin ateşi orada olmak burada olmaktan kolay. Seni anladığımı biliyorsun.

Ne zannediyorsun unuttuğumu mu? Sevmediğimi mi? Aynaya her baktığımda seni görmediğimi mi? Sazımın tellerine her dokunduğumda gerilip kopmadığımı mı? ........

Yanılma!

Yılma!

An be an ismin dudaklarımda.Yüzün baktığım her yerde görünüşün beynimde sesin yüreğimde kazılı....Seni senden çok yaşıyorum desem inanırsın değil mi?

Bütün rüzgarların önünde duruyorum kokum sana gelsin diye.her sabah güneşle günaydın ayla iyi geceler dileklerimi yolluyorum duyuyorsun değil mi?

Buğulu gözlerimde yeşerttiğim çiçekleri soldurma.Yaşanması gereken her şeyi yaşa.Adam gibi.Hakkını vere vere.Biz beraberken yaptığımız gibi.

Ne yani “sen orada ben burada”deme.Ayrı değiliz.Aynı göğe bakmıyor muyuz? Aynı havayı solumuyor muyuz? Ellerini uzatınca dokunmuyor musun ellerime?

Bu nasıl ayrılık gözbebeğim? ...

Öyleyse dik gözlerini gecenin en karanlık yerine ve ayağa kalk....Çünkü.....

BEN SENİ AYAKTA BEKLİYORUM BÜLENT’İM.......